اسپری تاخیری چیست؟

مردان برای رسیدن به ارگاسم در حین رابطه جنسی به پنج دقیقه زمان نیاز دارند، در حالی که میانگین زمان مورد نیاز برای زنان در طول فعالیت جنسی بیش از 15 دقیقه است. برای پر کردن این شکاف، برخی از شرکت‌ها اسپری‌های تاخیری را فرموله کردند - بی‌حس کننده‌های موضعی که اندکی آلت تناسلی را بی‌حس می‌کنند. ده ها اسپری تاخیری در بازار وجود دارد. در گذشته برای تهیه این محصولات نیاز به خرید حضوری داشتید، اما اکنون به راحتی به صورت آنلاین قابل خرید و در دسترس هستند.

آنها به نام های زیادی شناخته می شوند: اسپری پلی اتیلن، اسپری انزال زودرس، اسپری PEJ، اسپری تاخیری، و غیره. ما اصطلاح "اسپری تاخیری" را ترجیح می دهیم. این اسپری به طور موثری می تواند ارگاسم را برای اکثر مردان به تاخیر بیندازد.مهم نیست که آنها را چه می نامید، اسپری های تاخیری راهی را برای مردان فراهم می کند تا در طول رابطه جنسی تحمل بیشتری داشته باشند.

آیا اسپری های تاخیری ایمن هستند؟

بزرگترین خطری که اسپری‌های تاخیری برای کاربران ایجاد می‌کنند، تحریک پوست ناشی از درماتیت تماسی آلرژیک است. اگر به لیدوکائین یا بنزوکائین حساسیت ندارید، این مواد فعال نباید چنین واکنشی را ایجاد کنند.

اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می کنید، باید از قرار گرفتن در معرض بی حس کننده های موضعی مانند اسپری تاخیری اجتناب کنید:

داروهای ضد مالاریا، معمولاً پریماکین یا کلروکین
عوامل ضد نئوپلاستیک مانند سیکلوفسفامید یا فلوتامید
آنتی بیوتیک هایی مانند سولفونامیدها، داپسون و نیتروفورانتوئین
عوامل ضد آنژینال، به طور معمول نیتروگلیسیرین یا نیترات
داروهای ضد فشار خون مانند نیتروپروساید سدیم
داروهای ضد التهاب/مسکن مانند استامینوفن، سلکوکسیب، سولفاسالازین و فنازوپیریدین

در برخی موارد، مانند داروهای ضد مالاریا و آنتی بیوتیک ها، داروها برای مدت محدودی مصرف می شوند، به این معنی که شما فقط باید از اسپری های تاخیری در حین تکمیل دوره کوتاه داروی دیگر خودداری کنید.

لیدوکائین در مقابل بنزوکائین

اسپری های تاخیری حاوی یک بی حس کننده موضعی هستند که اندکی اعصاب حساس آلت تناسلی شما را بی حس می کند و به شما امکان می دهد در حالی که لذت زیادی را در طول رابطه جنسی تجربه می کنید، ماندگاری بیشتری داشته باشید.

اما این محصولات در نوع ماده ای که استفاده می کنند متفاوت هستند: بنزوکائین یا لیدوکائین. اینها به دو دسته مختلف بی حس کننده های موضعی تعلق دارند: استرها و آمیدها. البته اکثر اسپری‌های تاخیری از لیدوکائین استفاده می‌کنند.

از نقطه نظر اثربخشی، به نظر نمی رسد تفاوت زیادی بین این دو وجود داشته باشد.با این وجود معمولاً لیدوکائین با درجات بسیار جزئی بهتر از بنزوکائین است.

آلرژی به بنزوکائین و لیدوکائین می‌تواند برای یک کلاس خاص باشد، بنابراین اگر واکنش نامطلوبی به هر یک از بی‌حس‌کننده‌های ذکر شده در زیر نشان داده‌اید، به دنبال یک محصول تاخیری از کلاس دیگری باشید و حتماً با پزشک خود صحبت کنید.

بی حس کننده های آمید رایج:

لیدوکائین
بوپیواکائین
روپیواکائین
سپتوکائین
کربوکائین
پریلوکائین

بی حس کننده های استر رایج:

بنزوکائین
کلروپروکائین
پروپاراکائین
تتراکائین
پروکائین
کوکائین

اکثریت قریب به اتفاق مردم هیچ مشکلی با لیدوکائین یا بنزوکائین ندارند، به همین دلیل است که اسپری های تاخیری بدون نسخه در دسترس هستند. در موارد نادر، افراد به یکی از آنها حساسیت دارند. هیچ یک از این بی‌حس‌کننده‌های موضعی خطرناک نیستند، مگر در موارد نادر یا در صورت استفاده نادرست. واکنش آلرژیک شایع نیست، اما ممکن است تحریک رخ دهد.

افرادی که به هر ماده بی حس کننده در گروه آمید حساسیت دارند باید از اسپری تاخیری حاوی لیدوکائین اجتناب کنند. اگر به هر ماده بی حس کننده دیگری در گروه استر حساسیت دارید، همین امر در مورد بنزوکائین نیز صادق است. اگر آلرژی شناخته شده ای دارید، باید از اسپری های تاخیری حاوی ماده حساسیت زا اجتناب کنید. همچنین باید قبل از رابطه جنسی در مورد استفاده از اسپری تاخیری با همسرتان صحبت کنید، زیرا ممکن است باعث ایجاد واکنش آلرژیک در آنها شود.

در برخی مواقع قبل از اولین باری که آن را روی آلت تناسلی خود اسپری می کنید، همیشه توصیه می کنیم که مقدار کمی از اسپری تاخیری را ابتدا روی قسمت کوچکی از بازو یا پای خود آزمایش کنید تا مطمئن شوید که باعث تحریک موضعی پوست نمی شود.

چگونه از اسپری تاخیری استفاده کنید؟

استفاده از اسپری تاخیری یک فرآیند ساده است، اما پیروی از دستورالعمل ها برای استفاده ایمن و با اثرات مطلوب از محصول ضروری است.

قبل از اینکه اسپری را روی اندام تناسلی خود امتحان کنید، توصیه می کنیم یک آزمایش نقطه ای روی قسمت دیگری از بدن خود - مانند ساعد خود - انجام دهید تا هرگونه واکنش آلرژیک را بررسی کنید.قبل از استفاده بطری را به آرامی تکان دهید.
محل های حساس را اسپری کنید. اگر مقداری که در ابتدا امتحان کردید موثر نبود، می توانید قبل از برخورد بعدی، مقدار بیشتری اسپری کنید. حداکثر ده اسپری یک دوز بی خطر است.
محصول را به آرامی مالش دهید. کافی است آنقدر مالش دهید تا به جذب محلول کمک کند.تا 15 دقیقه صبر کنید تا محصول کاملاً روی آلت تناسلی شما خشک شود. انتظار طبق دستور باعث می شود که اسپری تاخیری برای شما موثر باشد و از انتقال اثر آن به شریک زندگی شما جلوگیری می کند.
اضافی اسپری را پاک کنید. در غیر این صورت، مقدار کمی از محصول اضافی ممکن است به شریک زندگی شما برسد و باعث ایجاد احساس بی حسی در آنها شود.

پس از آن، شما آزاد هستید که طبق معمول از رابطه جنسی لذت ببرید. کاندوم ها و روان کننده ها کاملاً با اسپری های تاخیری سازگار هستند، اگرچه برخی از مارک ها کاندوم های لاتکس را برای حداکثر سازگاری توصیه می کنند.

اگر این اولین باری است که از اسپری تاخیری استفاده می کنید، به خاطر داشته باشید که اکثر مردان سه اسپری یا کمتر را ایده آل می دانند.

اشتباهات رایجی که باید از آنها اجتناب کرد

هنگام استفاده از اسپری تاخیری، موارد خاصی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید.

اشتباه شماره 1: صبر نکردن به اندازه کافی پس از اسپری کردن.

شما باید دستورالعمل استفاده از اسپری تاخیری را دنبال کنید. باید تا 15 دقیقه یا تا زمانی که محصول جذب شود و آلت تناسلی شما خشک شود صبر کنید. این به دو دلیل اهمیت دارد:

اسپری موثر نخواهد بود مگر اینکه صبر کنید تا جذب پوست شود.
اگر صبر نکنید، اسپری ممکن است بر شریک زندگی شما نیز تأثیر بگذارد و باعث بی حسی ناخواسته شود.

اشتباه شماره 2: تمرکز اسپری در مکان های نامناسب یا عدم تمرکز بر روی مناطق خاص.

یکی از مزایای بزرگ اسپری تاخیری، بر خلاف برخی از روش های درمانی دیگر در گذشته، توانایی تمرکز اثر تنها در جایی است که بیشترین اهمیت را دارد.

بسیاری از مردان دریافتند که یک اسپری مستقیماً به فرنولوم و ناحیه زیرین سر چشم برای انجام کامل این ترفند کافی است.

اشتباه شماره 3: استفاده بیش از حد از اسپری.

بسیاری از مردان بیش از حد از اسپری تاخیری استفاده می کنند. دلایل بزرگی وجود دارد که چرا این یک اشتباه مهم است:

محصول و پول خود را هدر می دهید.
شما این خطر را دارید که برای لذت بردن از رابطه جنسی بیش از حد بی‌حس شوید و نعوظ خود را به دلیل آن از دست بدهید.
لیدوکائین یا بنزوکائین بیش از حد می تواند در جریان خون جذب شود و باعث واکنش های نامطلوب شود.

منبع: مای دارو